پل جویی اصفهان یکی دیگر از پل های تاریخی شهر است که به دستور شاه عباس دوم صفوی بر روی زاینده رود ساخته شده است.
موقعیت: انتهاي خيابان کمال اسماعيل، بين پل خواجو و سي وسه پل
قدمت: صفوی – 1065 ه ق
وجه تسمیه: در قدیم جوي آبي به درازاي پل از وسط پل عبور مي کرده به همین خاطر پل به پل جویی شهرت یافت. امروزه این جوي پر شده است.
نام های دیگر:
- پل چوبی (تلفظ غلط و يا شايد ساده تر کلمه عاميانه «جویي» است)
- سعادت آباد (به خاطر باغی به همین نام در مجاورت پل)
- درياچه (با جمع شدن آب در بخش غربي پل، آب رودخانه به صورت درياچه‌اي در مي‌آمد)
کاربرد:
- بنای پل جویی اصفهان جهت بهره گیری ویژه خاندان صفوی (درباریان و اهل حرم) کاربرد داشته است.
- همچنین راه ارتباطي باغهاي شمال و جنوب زاينده رود با يکديگر محسوب مي‌شده است.
- اما سفیران و سرداران و میهمانان خاص نیز گاه می توانستند جهت دیدار پادشاه از پل جویی عبور کنند.
معماری:
- اين پل دارای 7/145 متر طول و 1/4 متر عرض و ۲۱ دهانه می باشد.
- در درازای 13 و 23 متری از آن، دو شاه نشین طراحی شده اند، بنابراین عرض پل در شاه نشین ها به 8/13 متر می رسد.
- از این شاه نشنین ها به عنوان جایگاه ویژه جهت تماشای جشن ها بهره گیری می شده است.
- پل دارای طاقهاي جناغي و آب برهاي مثلثي است.
- پل سنگ تراش بوده، در پايه هاي آن از ملات ساروج استفاده شده و در تمامي بدنه و طاقها، آجر با ملات گچ به کار رفته است.
آیا شما هم در شهر خود پل یا رودخانه یا حتی محلی ای با نام «جویی» دارید؟ با ما به اشتراک بگذارید.
شما می توانید با سایر جاذبه های گردشگری اصفهان در آسان گردش آشنا شوید.
برگرفته از کتاب اصفهان صد راز دارد در نهان از منصور قاسمی
نظر (0)