بنای تاریخی امامزاده درب امام اصفهان ، مدفن دو امامزاده به نام های ابراهیم، از نوادگان امام حسن مجتبی(ع) و زین العابدین، از نوادگان امام جعفر صادق(ع) است.
معرفی:
موقعیت: خیابان ابن سینا – محله سنبلستان- کوی درب امام
قدمت: قرن 9 هجری قمری در دوره جهانشاه قراقویونلو
نام دیگر: امازاده ماستی؛ بدین خاطر که زوار اعتقاد دارند با پخش نان و ماست در بین زائران، حاجتروا میشوند.
معماری و تزئینات:
- بقعه امامزاده دو گنبد دارد.
- یک گنبد بزرگ که در سال ۸۵۷ به دست جهانشاه قراقویونلو ساخته شده و روی آن کتیبهای از آیات قرآن است.
- گنبد دیگر کوچکتر است که زمان شاه سلطان حسین صفوی در سال ۱۰۸۱ بنا شده است.
- کاشیهای بسیار زیبا، گچبری ایوانهای غربی و قطاربندیها از شاهکارهای معماری این امامزاده است.
- نمای خارجی بقعه نیز دارای مقرنسهای چشمنواز و کاشیهای معرق موزون است.
- ضریح چوبی، طاقهای کاربندی شده و مقرنسهای بیبدیل، به همراه نقوش آبی بر زمینه سفید زیبا، چشم هر بینندهای را خیره میکند.
- سردر ورودی شمالی امامزاده درب امام در دورههای قراقویونلو و صفوی ساخته شده است.
- این سردر با کاشیهای معرق تزیین شده و کتیبهای به خط ثلث سفید بر زمینه آبی بسیار زیبا روی آن حک شده است.
- در شرق این سردر، سردری دیگر از زمان شاه سلطان حسین صفوی بر جای مانده است.
- کتیبهای به خط محمدرضا امامی و خطاطی دیگر به نام عبدالرحیم بر این سردر حک شده که حاکی از تعمیرات این بقعه در این زمان دارد.
عناصر و اجزای امامزاده:
- مسجد «سعیدبن جبیر»
- محل دفن «شهید سید عباس نبوی منش»
- محل دفن عالم بزرگ اصفهان «آقا سید عطاالله امامی فقیه امامی»
- حجره هایی برای اقدامات فرهنگی مربوط به قرآن
- سنگاب کوچک و شیر سنگی قدیمی
امامزاده درب امام اصفهان با دارا بودن بهترین کاشی های معرق شده قرن نهم هجری، در کنار کارکرد مذهبی، از لحاظ تاریخی نیز دارای اهمیت است. بنابراین بازدید تاریخی-زیارتی را توامان دارد.
شما می توانید با سایر جاذبه های گردشگری اصفهان در آسان گردش آشنا شوید.
نظر (0)